
دفیبریلاتورها تجهیزات پزشکی هستند که برای وارد کردن شوک الکتریکی به قلب به منظور بازگرداندن ریتم طبیعی قلب در موارد آریتمی قلبی، مانند فیبریلاسیون بطنی یا تاکی کاردی بطنی، طراحی شدهاند. برخلاف دفیبریلاتورهای خارجی خودکار (AED) که اغلب توسط پرسنل غیرپزشکی در مواقع اضطراری استفاده می شود، دفیبریلاتورهای مورد استفاده در تنظیمات بالینی معمولا دستی هستند و برای کار به متخصصان پزشکی آموزش دیده نیاز دارند. آنها کنترل دقیقی بر سطوح انرژی و زمانبندی شوکها ارائه میدهند و امکان درمان مناسب در محیطهای مراقبتهای ویژه مانند بخشهای مراقبتهای ویژه و اتاقهای عمل را فراهم میکنند.
Defibrillators are medical devices designed to deliver an electric shock to the heart in order to restore normal heart rhythm in cases of cardiac arrhythmias, such as ventricular fibrillation or ventricular tachycardia. Unlike automated external defibrillators (AEDs), which are often used by non-medical personnel in emergencies, defibrillators used in clinical settings are typically manual and require trained medical professionals to operate. They offer precise control over energy levels and timing of shocks, allowing for tailored treatment in critical care environments like intensive care units and operating rooms.